karapayım

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

karapayım

sade, basit; karapayım cılkı: adî (cins olmıyan) at, kırgız atı; karapayım it: bayağı (cins olmıyan) köpek, avlu bekliyen köpek: karapayım kişi: kendi halinde olan (hiçbir şeyle temeyyüz etmiyen) adam; karapayım til: konuşma dili, halk dili.

Axir izdelgen sözler:

• şemme,
• dirillamoq,
• goyaki,
• qutab,
• pastırma,
• çevren,
• küzen,
• Oliy,
• century,
• sötkırı,
• sörelmek,
• ajramoq,
• Payiz,
• Arvad,
• saplatmak,
• Qoşa,
• outlying,
• rodapo,
• çubuk,
• sürdük,
• Qaraca,
• karapayım