kaplavuç

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kaplavuç

kapak, kapatıcı, kapaklayıcı, yüzüstü getirici, devirici. Kazannı ~un sal: kazanın kapağını koy, kalacüknü ~u: karasabanın toprağı deviren aksamı, pulluğun ağzı.

Axir izdelgen sözler:

• Kem,
• müğənnilik,
• hys,
• suwulmak,
• BAR,
• Bary,
• Betik,
• uul,
• yığnak,
• Bey,
• gonak,
• turguçı,
• Beyaz,
• berbat,
• kinaye,
• sorma,
• Dürbün,
• oppugn,
• xoraz,
• paniy,
• dust,
• kaplavuç