kaphan

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kaphan

1. Isıran, yiyen. Caşırtın ~ it: gizli ısıran köpek, ~ım tatıdı: yediğim dokundu, börü ~ kozu: kurt kapmış kuzu; 2. Kapan, fare kapanı. ~a tüşgen çıçhança (d): kapana düşmüş fare gibi, ~ salıv: kapan kurma.

Axir izdelgen sözler:

• subconsciously,
• qoyulma,
• instantaneous,
• tüklənmek,
• assertive,
• samlamak,
• manipulate,
• exorcism,
• çalağan,
• toxtamaq,
• sanrılamak,
• wc,
• dəyməz,
• atribut,
• barıg,
• Sıralamak,
• eskertme,
• tımarcı,
• Godir,
• Tod,
• çıkrık,
• kaphan