kalım

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kalım

is. etnoqr. Orta Asiyada: evlənərkən oğlanın qızın ata-anasına verməli olduğu pul, mal və s.; başlıq və bu adətin özü.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kalım

(kalın) kalım, başlık. ~ğa ne berdigiz: başlık için ne verdiniz, ~, Karaçaynı burunñu adetidi: kalım Karaçay’ın kadîm adetidir, ~ tathan, kızın sathan (d): başlık tadan, kızını satan.

Axir izdelgen sözler:

• Mecaz,
• daj,
• Adət,
• farmoyish,
• ışlıg,
• çekdirmek,
• holder,
• tüzünlük,
• erbet,
• məcazi,
• malay,
• eşinmek,
• küz,
• kıranta,
• çevrelemek,
• zararsız,
• uluq,
• havuç,
• maltız,
• pişi,
• tr,
• kalım