kakkış

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kakkış

(bebek) ayağı. ~ etmek: ayaklarını bir birine vurmak, topuklarını bir birine vurmak. ~~ etedi-~ tapsa ketedi- ~ların bu caşçık netedi (tekerleme): ayaklarını çırpıyor, ayak bulsa gidiyor, bu çocuk ayaklarını ne yapıyor (bebeği severken söylenir).

Axir izdelgen sözler:

• Vəz,
• tilemchi,
• rabbi,
• aýt,
• Kahverengi,
• alqışlamaq,
• laboratuar,
• Yalvarmak,
• nahotki,
• Leş,
• dolunay,
• Mutlak,
• zararsiz,
• Cho'ri,
• bılayda,
• arqument,
• münemek,
• kañ,
• tegishmoq,
• atölye,
• ağızmak,
• kakkış