kakkış

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kakkış

(bebek) ayağı. ~ etmek: ayaklarını bir birine vurmak, topuklarını bir birine vurmak. ~~ etedi-~ tapsa ketedi- ~ların bu caşçık netedi (tekerleme): ayaklarını çırpıyor, ayak bulsa gidiyor, bu çocuk ayaklarını ne yapıyor (bebeği severken söylenir).

Axir izdelgen sözler:

• qalın,
• çınqıl,
• kiñrünmek,
• geleň,
• döküntü,
• irinlemek,
• tugamoq,
• umbilicus,
• Agras,
• belev,
• sergap,
• çarba,
• bıtraq,
• çaçırat,
• cora,
• gözlü,
• çeynənmə,
• Meyxoş,
• qisqartma,
• isqirt,
• ganch,
• kakkış