kabakçı

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

kabakçı

и. 1) кабак сатучы; 2) арго. гашиш сатучы

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kabakçı

kabakta yaşayan kimse, mezralı, köylü. Töben ~la keldile: aşağı köylüler geldiler.

Axir izdelgen sözler:

• qoşaq,
• sövme,
• kötertküzmek,
• bimany,
• tirimek,
• chit,
• dargamak,
• Vada,
• cortmak,
• soothe,
• Suzmoq,
• Water,
• derňemek,
• Köşe,
• ian,
• Gül,
• dükançı,
• siñdi,
• solatmaq,
• Şarkıcı,
• ganagyç,
• kabakçı