jüýje
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
jüýje
[jüýjö], at. 1. Towuk, käkilik, sülgün we ş.m. guşlaryň çagasy. 2. Egin-eşige gaýma bilen ilki iki sanjylyp, soňra şol sanjymlaryň aralygyndan ýene bir gezek sanjylyp salynýan nagyş.
‣ Jüýjäni güýz sanaşmak işiň soňuna seretmek, işiň netijesini belli bir möhletde barlap görmek, ýeri gelende hasaplaşmak.
Axir izdelgen sözler:
- adrış,
- fener,
- pardon,
- gidrotexnik,
- ixchamlashmoq,
- duyu,
- nemek,
- pitre,
- vint,
- müşayiət,
- taktaş,
- cinayətkar,
- aldurmaq,
- pastahane,
- taassurot,
- spectacle,
- öklemek,
- güvence,
- civilization,
- müsahibəçi,
- hünji,
- jüýje