jümle

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

jümle

[jümlö], at. 1. Sözlem. Onuň her jümlesinde çuňňur many bardy. 2. k. d. Hemme, ähli, bütin, külli. Aşyk bolup, jümle saňa, Älem geda, men hem geda (Gaýyby).

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

jümle

a. gr. 1. Cümle. Bash jümle – Baş cümle. Egeshme jümle – Ek cümle. 2. Hep, bütün, cümleten. Jümle xelq – Bütün halk.

Axir izdelgen sözler:

• halwa,
• keşişsifət,
• şüyüd,
• utuk,
• kepir,
• sanı,
• ker,
• bərkimək,
• xushbahra,
• rahmdil,
• Ça,
• oydaki,
• bacak,
• plenum,
• Patila,
• üjme,
• BEQASAM,
• yegulikichgulik,
• oñdur,
• teyzezade,
• oyçon,
• jümle