izinsiz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
izinsiz
1. и. 1) (җәза буларак) ял көнендә ял бирелмәгән; 2) бу төр җәзаның исеме. 2. рәв. рөхсәтсез
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
izinsiz
zərf İcazəsiz, icazə olmadan, icazə verilmədən. Bəzi vaxt atasından və qardaşından izinsiz yadların toylarına anası öz qızını göndərərdi. R.Əfəndiyev. [Qulu:] Özün buyurubsan ki, izinsiz sənin otağına girməyim. S.S.Axundov. Verdiyev vacib iş üçün gələn tövr ilə izinsiz içəri girdi. Mir Cəlal.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
izinsiz
icazəsiz
{icazetsiz}
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
izinsiz
[izi:nsiz], syp.,ser. Idinsiz. Izinsiz gaýdanyňyz üçin, çäre görmeli bolar.