izin
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
izin
и. 1) рөхсәт; 2) ял, отпуск
ercilasun1991
izin
Türkiye Türkçesi: izin
Azerbaycan Türkçesi: izin
Başkurt Türkçesi: röⱨsät yal otpusk
Kazak Türkçesi: ruksat demalıs mursatana
Kırgız Türkçesi: uruksat dem alış otpusk
Özbek Türkçesi: izn ruⱨsät tä'til däm àliş
Tatar Türkçesi: röⱨsät yal otpusk
Türkmen Türkçesi: zähmet ruğsadı ruğsat
Uygur Türkçesi: ruⱨsät icazät däm eliş
Rusça: razreşeniye otpusk
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
izin
is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər. İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə. Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
izin
icazə, rüsxət
{icazet, ruhsat}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
izin
izin
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
izin
[izi:n], at, ser.Idin. Şony akyla getirmek üçin, men sizden izin soraýaryn (B. Kerbabaýew).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
izin
izin, müsaade, ihtiyaç (az kullanılır).