iyirmek
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
iyirmek
1.eyirmek, iplik haline getirmek. Cün iyireme: yün eyiriyorum, cün iyirlik kim bardı: yün eyirecek kim var, iyirip boşadı: eyirip bitirdi, urçuk ~: iğ ile eyirmek. 2. Savurmak, kavurmak, götürmek. Cel iyiredi: rüzgâr savuruyor, suvuk iyiredi: soğuk kavuruyor, emina avruv adamlanı iyiredi: veba hastalığı insanları götürüyor.