inhitat
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
inhitat
is. [ər.] kit.
1. Düşmə, aşağı enmə, alçalma.
2. Geri getmə, tənəzzül, düşkünlük. Bir müəyyən qanun üzrədir həyat; Bir doğuş, bir təkamül, bir inhitat. A.Səhhət. Ənisə islam mədəniyyətinin inhitatı səbəblərini araşdırıb izah edirdi. S.Hüseyn.
Axir izdelgen sözler:
- Erinmek,
- pillakashlik,
- mawut,
- isen’ge,
- And,
- pəltək,
- nərildəmək,
- mekeme,
- Ütülemek,
- famile,
- dommarylmak,
- ləc,
- emerek,
- sövdələşmək,
- quantify,
- Sekmek,
- xəyirxahlıq,
- ichnography,
- çepeçevre,
- ısıtuu,
- çaparaq,
- inhitat