inayət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
inayət
is. [ər.] klas. Mərhəmət, rəhm, iltifat, şəfqət, yaxşılıq. Az eyləmə inayətini əhli-dərddən; Yəni ki çox bəlalərə qıl mübtəla məni! Füzuli. [Mələk:] Yarəb, azacıq lütfü inayət! Qəhr olmada artıq bəşəriyyət. H.Cavid. // Səy, qeyrət, cəhd, hümmət. • İnayət etmək (qılmaq) – kömək etmək, qayğı göstərmək, iltifat göstərmək. Bizə çox kişvər, vilayətlər; Etdilər lütflər, inayətlər. M.Ə.Sabir. [Kəndli:] Çox sağ ol, Həsən əmi, böyük inayət elədin. Ə.Haqverdiyev. [Səlma:] İnayət qıl, yox başqa bir havadar; Yalnız varım-yoxum tək bir oğlum var. H.Cavid.