hüsn
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
hüsn
is. [ər.]
1. Gözəllik, camal. O gözəlin hüsnündəki; Əzəməti şeirə gətir; Qəlbindəki çırpıntını; Hərarəti şeirə gətir. M.Araz. // köhn. kit. Özündən sonra gələn sözə gözəllik, yaxşılıq, məqbulluq, müsbətlik mənası verir; məs.: hüsn-qəbul (yaxşı qəbul, gözəl qarşılama), hüsn-niyyət (yaxşı niyyət).
2. məc. Ləzzət, dad. İlin hər fəslinin bir hüsnü var; amma qışın ləzzəti bir özgədir. C.Məmmədquluzadə. Burda min bir od yanarmış; Onun da öz hüsnü varmış. S.Vurğun.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
hüsn
gözəllik, camal
{güzellik, cemal}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
hüsn
güzellik, hüsün