hürmək
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
hürmək
f.
1. Kəsik-kəsik səs çıxarmaq (it, tülkü və bəzi başqa heyvanlar). Səssəmir yox idi, ancaq hərdənbir zorba həyət iti hürürdü. N.Nərimanov. Bir neçə qədəm getmişdim ki, qarşıma bir tüklü qara it çıxdı. İt hürməyə başladı. T.Ş.Simurq.
2. məc. kob. Söyləmək, yava danışmaq. Bəsdir hürdün! [Midhədə] geniş göründü, əsir şəhər hürr və məsrur idi. Çəmənzəminli. • Hürr olmaq – əsarətdən, zülmdən xilas olmaq, azad olmaq, azadlığa çıxmaq. Yarın hürr olacaq hər qolu bağlı; Ruzgarlar əsəcək sənin yerində. M.Müşfiq.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
hürmək
havlamak