huylu

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

huylu

с. 1) холыклы; kötü huylu начар холыклы; 2) вәсвәсәле; 3) өркәк (хайван)

Axir izdelgen sözler:

• kapçık,
• nöqtəbənöqtə,
• mayub,
• satlanmak,
• Kulvar,
• miğfer,
• tamışıv,
• olam,
• şıldıñçıl,
• kemle,
• Elverişli,
• poplar,
• Egin,
• soňusyrasynda,
• angry,
• Et­ken,
• uyma,
• qaradinməz,
• gayretsiz,
• Tabor,
• minmək,
• huylu