huruş

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

huruş

at.1.Çörek bilen iýmek üçin gerekli iýmit (nahar, çorba, gowurma, et, ýag we ş.m.). Indi biziň hurşumyz gutardy.Indi olar çörege huruş bolar ýaly süýt-gatyk berip duran sygyrjyk edinmek küýüne düşdüler (B. Kerbabaýew). 2.Peşeňiň içine guýulýan däri.


HURUŞ [huru:ş], at, k.d. Gykylyk, galmagal; gowga.
 ‣Huruş eýlemek joşmak; gygyrmak. Yşk derýasy doldy, daşdy, gaýnady, Täze huruş eýläp, gyzmaly boldum (Magtymguly).Huruşa gelmek joşa gelmek. Jan huruşa geldi, gaýnap-joşmadym, Ýüregim möwç urdy, dolup-daşmadym (Magtymguly).

Axir izdelgen sözler:

• özüaçılan,
• diabolic,
• sab,
• direnme,
• ýaşmak,
• şeftali,
• buruşmak,
• VİBRASİYA,
• fujiyama,
• aferist,
• ýaramly,
• titrəmək,
• guşak,
• yörgetmek,
• misafirperver,
• yslam,
• Təxəllüs,
• hikkeli,
• billing,
• kazılğan,
• caak,
• huruş