honorable

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

honorable /hˈɜːts/

1. şerefli, itibarlı, namuslu
2. muhterem
3. sayın
4. şeref verici
5. asaletli (yüksek rütbe sahiplerine denir) honorable mention mansiyon, teselli mükafatı. Right Honourable İngiltere'de bir asalet unvanı. honorableness şeref, itibar. honorably şerefle.

Axir izdelgen sözler:

• talıv,
• çelişmek,
• turar,
• tuñğuyuk,
• islimaq,
• haýýarçylyk,
• teamül,
• tench,
• uvertyura,
• kalemtıraş,
• anaka,
• Karav,
• tujurka,
• Kayt,
• advantageous,
• chakmoq,
• atçı,
• TUB,
• cazı,
• Tartaklamak,
• çapqınçılıq,
• honorable