heyran
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
heyran
is. [ər.] Gözəl və ya əzəmətli bir şey qarşısında vurulmuşcasına çaşıb qalma; valeh olma. [Nigar xanım:] Eyvazım bənzər laçına; Sonalar heyran saçına. “Koroğlu”. • Heyran etmək (buraxmaq) – valeh etmək, məftun etmək, heyrət içində buraxmaq. Oğlanın cəsarəti, bu yad yerdə qorxmaması onu [Zərnigarı] heyran etmişdi. İ.Şıxlı. Heyran qalmaq (olmaq) – valeh olmaq, məftun olmaq; bir şey qarşısında vurulmuşcasına çaşıb qalmaq. Nə gözəldir, nə qəribə, səfalı; Heyran olur adam görcək bu halı. A.Səhhət. Həm də gözəl ney çalır, o qalır yana-yana; Eşidən heyran qalır onun mahnılarına. B.Vahabzadə.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
heyran
hayran
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
heyran
a. Heyran. Heyran bolmaq – Heyran olmak.