haparçı

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

haparçı

¹ haberci, muhbir, haber veren; hikâyeci, hikâye anlatan. ~ hapar keltirdi: haberci haber getirdi, ~ ötürük aytmay ese bolum alaydı: haberci yalan söylemiyorsa, durum öyle; el ~: köyün hikâyecisi, anlatıcısı.

² (gr) yüklem (fiil), başçı bıla ~: özne ile yüklem (fiil).

Axir izdelgen sözler:

• təxliyə,
• sok,
• utan-,
• eýleşmek,
• dökün,
• had,
• ýadagan,
• halkylyk,
• scan,
• yarancak,
• serepçile,
• diyecek,
• biyçe,
• bestelenmek,
• Tigin,
• olmamış,
• berhak,
• Yosh,
• sıkırmak,
• yalavac,
• forestry,
• haparçı