güvəc
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
güvəc
is. Gildən qayrılan (bəzən içində xörək bişirilən) boğazı dar qab. Güvəcdə qatıq qoymaq. – Adımı güvəc qoy, amma ocaq üstə qoyma. (Ata. sözü). Arvad sevincindən özünü itirdi və əlindəki güvəci salıb sındırdı. Q.İlkin. ‣ Güvəc yumbalanıb qapağını tapar – hər kəs axırda öz tayı ilə rastlaşar, öz tayını tapar.