gülgün
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
gülgün
sif. [fars.] şair. Gül rəngli, gül kimi, güllü. Ey geyib gülgün, damadəm əzmicövlan eyləyən! Hər tərəf cövlan edib, döndükcə yüz qan eyləyən! Füzuli. [Mərsiyəxan] arabir susur, alovlu gözləri ilə qadını süzür, gülgün badə ilə qurumuş dodaqlarını isladırdı. Çəmənzəminli.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
gülgün
[gülğün], syp. Öwşün atýan gyzyl reňk, narynç reňk, gülgüne. Gülgündir dodagy, hünji dişleri, Şuňkar ala gözler al bile oýnar (Garajaoglan).