gözək

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

gözək

is. məh.
1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi.
2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenidən toxumaqla salınan yamaq.

Axir izdelgen sözler:

• keysu,
• günəş,
• şajna,
• közgine,
• intimacy,
• Partiya,
• keklik,
• owadanlama,
• Zəhər,
• Martit,
• müddəa,
• Bara,
• kokanak,
• örgöö,
• kızğan,
• Munosib,
• gylýal,
• ansı,
• yopuq,
• garamandalak,
• Babayani,
• gözək