gözək
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
gözək
is. məh.
1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi.
2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenidən toxumaqla salınan yamaq.