gönüqalın
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
gönüqalın
sif.
1. Dərisi kobud, qalın olan.
2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam. – [Süsənbər Səməndərə:] ..İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola.. B.Bayramov. // İs. mənasında. [Cəlal:] ..Aləmi xarablayan belə gönüqalınlardı da.. M.İbrahimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
gönüqalın
qanmaz, anlamaz
{düşüncesiz, anlayışsız}