guruşha

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

guruşha

(guruşka) serzeniş, darılma, gücenme, sitem. Uvak ~la: küçük serzenişler, ~ etmek: serzenişte bulunmak, ~ etib aytdı: gönül koyarak söyledi, ~ avaz bıla söleşdi: kırgın sesle konuştu.

Axir izdelgen sözler:

• tımar,
• burd,
• Elmi,
• ermiş,
• unfetter,
• xomtalash,
• munchoq,
• Müzakere,
• kesiliş,
• kaytar-,
• filo,
• hıysap,
• haýýarçylyk,
• hüşermek,
• atayka,
• həmrəylik,
• collide,
• Yanı,
• münejjim,
• Kemik,
• lake,
• guruşha