getto
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
getto
[ital.] Orta əsrlərdə Avropada, habelə bəzi ölkələrdə: müəyyən dini və irqi qrupa mənsub adamların məcburən yaşamaları üçün ayrılmış şəhər rayonu məhəlləsi. Zənci gettosu.
Axir izdelgen sözler:
- ezeli,
- baybaybaybay,
- zerbidar,
- sottol,
- Senkeç,
- keşmekeş,
- invocation,
- ikili,
- guruldamaq,
- wealth,
- dilmaçlyk,
- salep,
- topurakbaş,
- tore,
- çürtmek,
- qichishmoq,
- köşeşdirmek,
- mishav,
- caşır,
- Azadlıq,
- sürç,
- getto