gahgir

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

gahgir

I. sif. Yerişini tez-tez dəyişən, sabit yerişi olmayan. Gahgir at.

II. məh. Narın sarı qum. Daşın üstünə gahgir tökmək.

Axir izdelgen sözler:

• məşvərət,
• çitme,
• kirtaymoq,
• möhlet,
• miyanə,
• reanimasiya,
• habiliment,
• halisiz,
• sınatmak,
• Iptal,
• göçkün,
• sıxılma,
• dəyişdirmək,
• içalat,
• kıyaslamak,
• zehirlemek,
• iyun,
• sürü,
• subversive,
• yüznumara,
• geclik,
• gahgir