eşsiz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
eşsiz
с. 1) иптәшсез, җефетсез; 2) тиңсез (гаять шәп)
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
eşsiz
sif. [türk.]
1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz.
2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan. [Xəyyam:] Söylə, ey sevgili, eşsiz mələkim; Kim zəhər qatdı gülər ömrünə, kim?! H.Cavid.
Axir izdelgen sözler:
- tupa,
- cıyırılmak,
- absurd,
- tsinga,
- ırdal,
- kadırman,
- kıttay,
- Kula,
- abhorrence,
- quyruqbulayan,
- polietilen,
- paxlalılar,
- aptık,
- own,
- tullanmak,
- epizod,
- nökərçə,
- sana,
- kakım,
- dallamak,
- davacı,
- eşsiz