ezev

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

ezev

zıt, hasım, üstüne gidici. Aman oñsuzğa ~ bolur: kötü adam garibanın üstüne gitmeye alışıktır (as), ol maña ~ bolup turadı: o bana hasım olup duruyor, bir birigizge ~ bolmağız: bir birinize hasım olmayınız.

Axir izdelgen sözler:

• nigahban,
• andag,
• otulov,
• Seyr,
• mökü,
• gürüldev,
• kidiñ,
• pail,
• teleqram,
• tirlemek,
• əkilmə,
• todurmak,
• tekislik,
• tırtır,
• tekepbir,
• tekinlik,
• mahkama,
• toralghu,
• intəhası,
• topramak,
• Soyğok,
• ezev