ezev

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

ezev

zıt, hasım, üstüne gidici. Aman oñsuzğa ~ bolur: kötü adam garibanın üstüne gitmeye alışıktır (as), ol maña ~ bolup turadı: o bana hasım olup duruyor, bir birigizge ~ bolmağız: bir birinize hasım olmayınız.

Axir izdelgen sözler:

• kasıblıq,
• cılımdık,
• yalınqat,
• içmey,
• kabdı,
• hokum,
• mapping,
• rücu,
• bulgamak,
• çalap,
• udaychi,
• külüş,
• tınç,
• yumuşmak,
• tümlemek,
• yakınlık,
• didar,
• şıban,
• kunchuvoq,
• zərbə,
• purkamoq,
• ezev