eyibli
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
eyibli
sif. Eybi, nöqsanı, çatışmazlığı, qüsuru olan; nöqsanlı, qüsurlu. Eyibli adam. Eyibli şey. – Özün insaf elə əfkarına, ətvarına bax; İstəməzsən yazam, öz eyibli kirdarına bax. M.Ə.Sabir. Gül-badamın çopuru dərin olsaydı da, üzünü eyibli etməzdi; çünki onun böyük, ala, uzun kirpikli gözləri üzündə tamam eybini örtürdü. N.Nərimanov. Axı heç kəs başqalarını yanında eyibli (z.) görünmək istəmir. M.İbrahimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
eyibli
nöqsanlı, qüsurlu, qəbahətli
{noksanlı, kusurlu, kabahatli}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
eyibli
ayıplı, eksik, kusurlu, özürlü