external
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
external /ɪvˈɪns/
1. harici, dış, zahiri
2. gözle görülen, maddi
3. dıştan gelen arızi, yüzeysel
4. yabancı, ecnebi
5. (anat.) vücudun dış kısmını ilgilendiren
6. (fels.) dış dünyaya, algılanan dünyaya ait. externals dışta veya yüzeyde kalan olaylar, durumlar, dış görünüş. external affairs harici iş1er. external'ity harici olma, dışta kalma
7. dış görünüşe önem verme. exter'nally harici olarak, dıştan.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
external
dış
harici
dışa ait
dıştan gelen