etiraf
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
etiraf
is. [ər.] Öz qüsur və nöqsanını, az-çox özünün günahı olan bir şeyi inkar etməyib, qəbul etmə, təsdiq etmə, boynuna alma. Yüz şükr ki, yox sənə xilafım; İnsafım var, var etirafım. Füzuli. Qadının etirafı və yaxud təsdiqi mənim marağımı təskin etmirdi. S.Hüseyn. Əlyar koftanın cırılmasına aid Rüxsarənin etirafını istintaq protokoluna qeyd edərək, bugünkü sorğunu bununla bitirmiş hesab etdi. S.Rəhimov. • Etiraf etmək (eləmək) – öz qüsurunu, günahını, təqsirini qəbul etmək, boynuna almaq, təsdiq etmək. İnanma gər desə rəmmal sirriqeybə agahəm; Dəhanın sirrinə yüz kərrə iczin etiraf eylər. S.Ə.Şirvani. [Səlim:] Getmək qolay, ancaq sən etiraf et; Anlat başından keçəni büsbütün. H.Cavid. Lətifə öz səhvini etiraf eləməyə utanırmış kimi, Tahirin üzünə hələ də düz baxmırdı. M.Hüseyn.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
etiraf
itiraf