ertə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ertə
zərf
1. Sübhdən, tezdən, səhər tezdən, erkən, erkəndən. Ertə durmaq. Səhər ertədən işləmək. – Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A.Səhhət. Qurbanqulu çox işsevən bir cavan idi. Sübh hamı qonşularından ertə durub oduna, biçinə, alağa, xıra, bağa gedərdi. T.Ş.Simurq.
2. Hazırkı gündən sonra gələn gün, dal gün, o birisi gün. Ertəyə qalan, arxaya qalar. (Ata. sözü).
3. Daha tez, daha erkən. Bu gün ertə durdu. // Tez, qabaq, vaxtından əvvəl. Şəhərə bir azca ertə çatmaq üçün; Tələsirdi qabaqca satmaq üçün. A.Səhhət.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
ertə
sübhdən, tezden
{sabahtan, erkenden}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
ertə
önceden