epitet

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

epitet

[yun.] ədəb. Məcazın növlərindən biri olub, bir sözü qüvvətləndirmək və zənginləşdirmək, xassə vermək üçün əlavə edilən söz (məs.: mələk simalı, polad canlı).

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

epitet

(Russian) epithet.

Axir izdelgen sözler:

• gel.iş,
• yumshoq,
• bitiklik,
• küdüksüz,
• göğüs,
• çapma,
• üşemek,
• dolab,
• işarat,
• qiraət,
• connected,
• Moral,
• garazgoy,
• texnikum,
• Jag,
• yonatrof,
• orunçak,
• seskek,
• empiriokrititsizm,
• mulzam,
• İşemek,
• epitet