ebgar

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

ebgar

[evğa:r], syp. Hor, tapdan düşen.Onuň haly gaty ebgar görünýärdi.

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

ebgar

f. 1. Dilenci 2. Bakımsız, serseri, öksüz.

Axir izdelgen sözler:

• uning,
• Susuz,
• qübar,
• sakizta,
• sıyın,
• befuddle,
• Hadis,
• kıtlanmak,
• forelock,
• Belgesel,
• hezimet,
• ık,
• enelüü,
• muhammad,
• noghuch,
• xijilliq,
• tartquluq,
• təsirlik,
• bıştay,
• delectation,
• tügellik,
• ebgar