ebgar

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

ebgar

[evğa:r], syp. Hor, tapdan düşen.Onuň haly gaty ebgar görünýärdi.

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

ebgar

f. 1. Dilenci 2. Bakımsız, serseri, öksüz.

Axir izdelgen sözler:

• Chala,
• semey,
• paltar,
• formül,
• ştamp,
• keren,
• Musal,
• sögüv,
• düzəngah,
• kesinti,
• Attar,
• şayiə,
• taşkın,
• paucity,
• rejasiz,
• peslemek,
• tulpor,
• haymaker,
• təriqət,
• apsi,
• kuvuk,
• ebgar