düngün

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

düngün

(=dünügün) zərf, klas. Gecə-gündüz, daima. Düngün fəraqindən gözüm yaş tökərü qan axıdar. Nəsimi. Əmma dünükün fəğan edərdi; Xunabi-cigər rəvan edərdi. Füzuli.

Axir izdelgen sözler:

• ciyil,
• ingenuity,
• dumanly,
• Kapmak,
• tırmaş,
• analyze,
• Ukuş,
• yingne,
• işiler,
• hemhana,
• malika,
• dingil,
• iğdiş,
• Kurtka,
• mücver,
• yüzbaşı,
• baya,
• borani,
• esirtmek,
• Yañak,
• parovoz,
• düngün