düngün

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

düngün

(=dünügün) zərf, klas. Gecə-gündüz, daima. Düngün fəraqindən gözüm yaş tökərü qan axıdar. Nəsimi. Əmma dünükün fəğan edərdi; Xunabi-cigər rəvan edərdi. Füzuli.

Axir izdelgen sözler:

• oyoz,
• sermahsul,
• Gylyç,
• asper,
• Amcıq,
• iflos,
• asos,
• tilaknoma,
• Even,
• assault,
• shaltoq,
• ardoqli,
• Ýazuw,
• savunmalık,
• lonely,
• çentmek,
• adalğa,
• səfər,
• okyan,
• insect,
• nakışçı,
• düngün