duş
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
duş
и. душ (су коену җайланмасы)
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
duş
I. [fr.]
1. Su müalicəsi və ümumiyyətlə, çimmək üçün yuxarıdan su səpələyən cihaz, alət. [Tahir] sonra tamam çılpaqlaşıb, özünü soyuq duşun altına verdi. M.Hüseyn.
2. Su cərəyanı vasitəsilə bədənə təsir etməkdən ibarət müalicə üsulu. Bədənə su tökmək və duş qəbul etmək orqanizmə qüvvətli təsir göstərir.
II. is. qəd. Yuxu, röya. [Kərəm:] Bilməm xəyalmıdır, yoxsa duş kimi; Gəldi keçdi boran kimi, qış kimi. “Əsli və Kərəm”. Yatmışdım, aşkar gördüm duşumu; Əzəlindən mən bilirdim işimi. “Koroğlu”.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
duş
duş
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
duş
[du:ş] I, at. Deňe, ýan, gapdal, gabat. Olaryň belent sussy, ägirt keşbi ýeke düýekeşleriň, ýeke argyşçylaryň däl, olaryň duşlaryndan geçenleriň göwnünde-de oňat täsir galdyrýardy (B. Kerbabaýew).
DUŞ [du:ş] II: duş bolmak (gelmek) ser. Duçar: duçar bolmak (gelmek). Duş bolsaň ýaman hatyna, Ömrüň öter şer biläni (Magtymguly). Duş etmek ser. Duçar etmek. Deň etmän – duş etmez, Göz etmän – gaş etmez (Nakyl).