durus

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

durus

f. dürüst, doğru; münasip; işe yarayan; kaideye uygun olan.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

durus

dürüst, doğrucu, doğru. ~ aytmak: doğru söylemek, ~ adam: dürüst adam.

Axir izdelgen sözler:

• nehrə,
• qatılaşma,
• kémeytmek,
• Totu,
• koñramak,
• bitap,
• chistonchi,
• Nevara,
• menkul,
• keplimek,
• yazıçı,
• casusluk,
• Ozone,
• biberiye,
• olijanob,
• duru,
• qaragilə,
• mazakoy,
• oton,
• Sanki,
• kireý,
• durus