duel
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
duel
[fr. əsli lat.]
1. köhn. Qabaqcadan müəyyən edilmiş şərtlərlə iki nəfərin (təhqir olunanla təhqir edənin) bir-biri ilə vuruşması və ya atışması. Duelə çağırmaq. – [Hüseyn:] Gərək burada bu saat mənimlə duelə çıxasan. Ə.Haqverdiyev.
2. məc. Yarış, mübahisə, mübarizə. Gözlədim, görüm, axırı necə olacaq bu duelin. R.Rza.
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
duel /dˈaʊnfɔːl/
1. (led, ling) duello
2. düello etmek duel(l)er, duel(l)ist düello edenlerden biri.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
duel
düello
düello yapmak
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
duEl
duel.