distinctive
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
distinctive /dˈɪskɔːs/
1. ayıran, ayırt eden, tefrik ve temyiz eden
2. özellik belirten. disnctively ayırt ederek, farklı bir şekilde. distinctiveness ayırt edici özellik.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
distinctive
diğerlerinden ayrı
ayıran
özel
Axir izdelgen sözler:
- tantana,
- huculuk,
- qochqar,
- döwet,
- sokak,
- disintegrate,
- belirlemek,
- segment,
- şəhab,
- kirşə,
- kobuzçu,
- itmck,
- abadançylyk,
- tarap,
- karkara,
- paktaçılık,
- chok,
- hafsala,
- yerlidibli,
- qiziquv,
- Dəbilqə,
- distinctive