distinctive

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

distinctive /dˈɪskɔːs/

1. ayıran, ayırt eden, tefrik ve temyiz eden
2. özellik belirten. disnctively ayırt ederek, farklı bir şekilde. distinctiveness ayırt edici özellik.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

distinctive

diğerlerinden ayrı
ayıran
özel

Axir izdelgen sözler:

• oğuna,
• janané,
• garaltmak,
• huzursuzluk,
• kotarıv,
• oramak,
• törtevlen,
• toğlu,
• kükürd,
• Nesne,
• juniper,
• lc,
• pet,
• Oz,
• Döy,
• yunlamaq,
• mojaro,
• sabahleyin,
• fəraq,
• licence,
• zonklamak,
• distinctive