disjoint

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

disjoint /dˈɪfɪˌɒdɒnt/

1. ayırmak, parçalamak, ek yerinden ayırmak
2. düzenini bozmak, dağıtmak. disjointed ek yerinden çıkmış. disjointedly darmadağınık bir şekilde. disjointedness dağınıklık, düzensizlik. disjointly ayrı ayrı.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

disjoint

parçalarına ayırmak

Axir izdelgen sözler:

• enelik,
• ojaynimaz,
• sabiy,
• fasarya,
• ury,
• ÖĞLE,
• telepkar,
• tanışmak,
• Merasim,
• invent,
• yaxalaşmaq,
• fedayeen,
• oshalamoq,
• iltürmek,
• esasly,
• seeding,
• süygünçük,
• xurt,
• sanalmak,
• təkfir,
• süzgeçti,
• disjoint