dilsiz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
dilsiz
с. телсез
ercilasun1991
dilsiz
Türkiye Türkçesi: dilsiz
Azerbaycan Türkçesi: lal
Başkurt Türkçesi: tilhiⱬ
Kazak Türkçesi: mılkav
Kırgız Türkçesi: duduk
Özbek Türkçesi: güng tilsiz
Tatar Türkçesi: tilsiz
Türkmen Türkçesi: lãl
Uygur Türkçesi: tilsiz kekäç
Rusça: nemóy
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dilsiz
sif. və is.
1. Dili olmayan, lal. // məc. Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə.
2. məc. Yazıq, fağır, aciz, müti, sakit, həlim, dinməz (adam). Dilsizlər hərə bir küncdə palçığa bulanmış, aclıqlarından nalə edirlər. N.Nərimanov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
dilsiz
I. səssiz, cansız
{sessiz, cansız}
II. yazıq, fağır, aciz, sakit, müti, həlim, dinməz ( adam )
{aciz, fakir, aciz, sakin, uysal, yumuşak, sessiz ( adam )}
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
dilsiz
syp. 1. Gepläp bilmeýän, lal. 2. göç.m. Az gepleýän, geplemsek däl, ýuwaş.
‣ Dilsiz ýagy tebigy betbagtçylyk.