dikelmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
dikelmek
ф. 1) текә булу; 2) аякта басып тору; 3) күч. тупаслык күрсәтү
Türkiye Ushaq Shéwisi Lughiti (Sunucu, 2001)
dikelmek
Ayakta durmak.
ercilasun1991
dikelmek
Türkiye Türkçesi: dikelmek
Azerbaycan Türkçesi: dikälmäk
Başkurt Türkçesi: yaⱬılıv töⱬäyiv turayıv
Kazak Türkçesi: tüzelüv tüzüvlenüv tik turuv
Kırgız Türkçesi: tüzölü
Özbek Türkçesi: ḳaddini tiklämàḳ ràstlänmàḳ
Tatar Türkçesi: turayu tözäyü
Türkmen Türkçesi: dikelmek
Uygur Türkçesi: tiklänmäk
Rusça: vıpr'amit's'a raspravl'at's'a
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
dikelmek
işl. 1. Oturan ýeriňden ör boýuňa, aýak üstüne galmak, turmak. "Ol nähili türkmenler?" diýip, Jolmürzäýew sapançasyny ýalaňaçlap dikeldi (B. Seýtäkow). Zal durşuna dikeldi (“Edebiýat we sungat”). 2. Ýatan ýerinden galyp dik oturmak. Onuň sowalyny çynlakaý hasap edip dikeldi-de, aýbogdaşyny gurup oturdy (B. Kerbabaýew). 3. Has dik görnüşe girmek. Gapynyň agzynda dim-dik bolup duran satanlak, betnyşan Kakabaý has dikeldi (B. Seýtäkow). 4. Boýuna ösmek, beýgelmek, gurulmak, salynmak, galdyrylmak. Jaýyň gurluşygy gowy gidýäni üçin, gün- günden boýy dikelýärdi. 5. Öňki kadaly katdyna gelmek. Saglygy dikelmek. Jaýyň boýy dikelmek.