dikan

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

dikan

[dika:n], hal, syp. Göni, dogry. Ol maňa dikan bir zat diýenok. Şol çykalganyň hem bir ýeri münüp-düşmesi örän kyn, darajyk we dikan çykmaly ýodady (A. Gowşudow). Hatyň hatdan, sözüň sözden parhy kän, Güýçlüsi ýürege ýönelýär dikan (A. Kekilow).

Axir izdelgen sözler:

• ayavsuz,
• bədbinlik,
• thou,
• monada,
• Bacanak,
• yighi,
• yogon,
• yighin,
• nevrologiya,
• pepper,
• küden,
• essence,
• tünt,
• rasm,
• ora,
• nogul,
• arasira,
• sur.,
• ceylan,
• cañı,
• sack,
• dikan