dikan

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

dikan

[dika:n], hal, syp. Göni, dogry. Ol maňa dikan bir zat diýenok. Şol çykalganyň hem bir ýeri münüp-düşmesi örän kyn, darajyk we dikan çykmaly ýodady (A. Gowşudow). Hatyň hatdan, sözüň sözden parhy kän, Güýçlüsi ýürege ýönelýär dikan (A. Kekilow).

Axir izdelgen sözler:

• örtiñ,
• madər,
• kızıksın,
• örtük,
• kütek,
• həsir,
• məlal,
• daşkəsək,
• obo,
• örüñ,
• muhasebeci,
• haşam,
• zarımaq,
• ground,
• erkan,
• örən,
• splendent,
• istikbal,
• keskinlik,
• añılı,
• öten,
• dikan