dibaçə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dibaçə
is. [fars.] ədəb.
1. Keçmişdə: kitabın qızıl suyu ilə nəqşlərlə bəzənmiş müqəddiməsi, ilk səhifələri.
2. Giriş, müqəddimə. Füzuli divanının “Dibaçə”si. // Məc. mənada. [Mirzə Fətəli:] Sözünü buyur, dibaçə lazım deyil. Ə.Haqverdiyev.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
dibaçə
giriş, müqəddəmə
{giriş, mukaddime}