dehqan
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dehqan
is. [fars.] köhn. Kəndli, əkinçi, rəncbər. Şəxsi-məzkur Qəzvinin qəryələrindən Kərbəlayı Səlim adlı bir dehqanın oğlu idi. M.F.Axundzadə. Böylə həyat içrə yüzdən çox yaşar; Zəhmətkeş dehqanı bizim dağların. S.Vurğun.
Axir izdelgen sözler:
- günücü,
- eswap,
- tayakçı,
- yalıglanmak,
- Badi,
- büxur,
- tarlık,
- Bereketsiz,
- dürtməkləmək,
- attan,
- iflah,
- aygoq,
- Şeir,
- Quda,
- Məsləklilik,
- cerlik,
- Nasip,
- dalla,
- irkeklenmek,
- Deneme,
- tamıtmak,
- dehqan