dehqan

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

dehqan

is. [fars.] köhn. Kəndli, əkinçi, rəncbər. Şəxsi-məzkur Qəzvinin qəryələrindən Kərbəlayı Səlim adlı bir dehqanın oğlu idi. M.F.Axundzadə. Böylə həyat içrə yüzdən çox yaşar; Zəhmətkeş dehqanı bizim dağların. S.Vurğun.

Axir izdelgen sözler:

• firsthand,
• bozgun,
• həmavaz,
• nazenin,
• togrilamoq,
• münekkit,
• ahuzar,
• tongillamoq,
• Patlamak,
• türlütürlü,
• kovxalıq,
• oňarmazlyk,
• YARAK,
• sürümsüzlük,
• kelime,
• xilqət,
• tamug,
• preparatory,
• mehkum,
• ex,
• mürüvvət,
• dehqan