defection

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

defection /dˈɛdlaɪt/

1. bulunduğu veya mensup olduğu zümre, parti, taraf v.b.'nden çekilme, terketme.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

defection

terk etme
mensup olduğu zümreden çekilme

Axir izdelgen sözler:

• xaas,
• qiymətləndirilmə,
• sıyınıv,
• Reçel,
• təcili,
• aparıcı,
• kelishmagan,
• Hisse,
• Sinsi,
• pejmürde,
• həsab,
• Qeydiyyat,
• arwış,
• plated,
• ır-,
• xonatlas,
• yüksük,
• tilshunasliq,
• kayğuul,
• şum,
• phenomenology,
• defection