damğa
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
damğa
is.
1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. • Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1-ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub öz hesabına keçirdi. S.Rəhimov. // tar. Qədim müstəbid dövlətlərdə caninin bədəninə qızdırılmış dəmirlə basılan nişan.
2. Möhür, nişan. Malın üstündə fabrikin damğası var.
3. xüs. Damğa basmaq üçün alət.
4. məc. Ləkələndirici, təhqiredici, alçaldıcı söz və s. • Damğa basmaq (vurmaq) məc. – ləkələmək, damğalamaq, rüsvay etmək, üstünə böhtan atmaq. Lənət damğası basmaq – bax lənət.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
damğa
damga