cırmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

cırmak

ikiye ayırmak, yarmak. Kozulanı kulakların cırıb en saladıla: kuzuların kulaklarını yararak en koyuyorlar, keme teñizni cırıb keledi: gemi denizi yararak geliyor, iynekle hanslanı cırıb baradıla: inekler otları yararak gidiyorlar, sabanla cılan cırmazça bitgendile: tarlalar yılan yaramıyacak şekilde (çok sık) bitmişler.

Axir izdelgen sözler:

• yaya,
• Annoy,
• tavlamak,
• ezberleşmek,
• Past,
• altar,
• enelüü,
• ojar,
• Caşlık,
• klan,
• aziret,
• ceyran,
• obligate,
• äkidilmek,
• yukumsizlandurmaq,
• uzoq,
• Kıyam,
• gogur,
• sıgıt,
• mezbele,
• tirel,
• cırmak