concomitant

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

concomitant /kˈɒmjuːtətˌɪv/

1. bir arada vuku bulan, refakatinde olan, eşlik eden
2. birlikte bulunan
3. tabii sonuç. concomitantly aynı zamanda olarak.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

concomitant

birlikte olan
beraberinde gelen

Axir izdelgen sözler:

• awul,
• mastika,
• aýylsaýyl,
• aser,
• boyloo,
• ayırtedilmek,
• süratle,
• trap,
• kəsif,
• prosecution,
• Meteorologiya,
• İsraf,
• bügünlü,
• mushtipar,
• maariflənmə,
• cloakroom,
• window,
• xəzəlləşmə,
• söyleşi,
• küçö,
• etles,
• concomitant